تأثیر برداشت اسفنگتر داخلی در میزان درد پس از برداشت همورئید باز

نویسندگان

سمانه عابدی دوست

samane abedi dost azad university of tonekabonاستان مازندران ،تنکابن خیابان جمهوری، شهرک جلیلی ،انتهای کوچه انتقال خون،،آپارتمان نیلوفر،طبقه 2 مجید پویا

majid poya azad university of tonekabonدانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن محمد شافع شکوری

mohammad shafe shakouri azad university of tonekabonدانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

چکیده

زمینه و هدف: برداشت هموروئید اساس درمان هموروئیدهای داخلی درجه 3 و 4 می‎باشد. درد یکی از مهمترین مشکلات بیماران به دنبال برداشت هموروئید می‎باشد که عمدتاً ناشی از اسپاسم اسفنگتر داخلی می‎باشد. روش‎های مختلفی جهت کنترل درد پس از برداشت هموروئید وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر برداشت اسفنگتر داخلی در میزان درد پس از برداشت هموروئید باز است. مواد و روش‎ها: این مطالعه یک مطالعه مداخله‎ای از نوع کارآزمایی بالینی می‎باشد. در این مطالعه 60 بیمار مبتلا به هموروئید درجه 3 و 4 به صورت تصادفی در دو گروه با برداشت هموروئید و برداشت اسفنگتر توام با برداشت هموروئید قرار گرفتند و میزان درد از طریق امتیاز بندی دیداری درد جمع‎آوری گردید و با نرم افزارspss نسخه 14 و آزمون‎های مان- وایتنی، فریدمن و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‎ها: از نظر کاهش درد با برداشت اسفنگتر ارتباط معنی‎داری بین دو گروه در روزهای اول، دوم و پنجم وجود داشت(001/0 p<)، در روز سوم و ششم نیز ارتباط معنی‎داری بین دو گروه (001/0p=)، در روز چهارم و هفتم نیز ارتباط معنی‎داری بین دو گروه وجود داشت(002/0p=). ارتباط آماری معنی‎داری بین دو گروه در مورد ابتلا به بی‎اختیاری در دفع گاز و مدفوع و احتباس ادراری وجود ندارد(05/0p>). ارتباط آماری معنی‎داری در مورد کاهش نیاز به استفاده از مسکن در دو گروه وجود دارد(006/0p=). نتیجه‎گیری: انجام برداشت اسفنگتر داخلی توأم با برداشت هموروئید می‎تواند باعث کاهش درد بیماران پس از برداشت هموروئید گردد و نیاز به مسکن بیماران را کاهش دهد، ولی تأثیری در بروز احتباس ادراری و خونریزی به دنبال اولین اجابت مزاج نداشته و خطر بی‎اختیاری مدفوعی و گازی را در مقایسه با گروه برداشت هموروئید افزایش نمی‎دهد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

فیزیولوژی پس از برداشت پاپایا

پاپایا یکی از میوه‌های تجاری مهم در بسیاری از مناطق گرمسیری جهان است. این میوه سرشار از ویتامین‌ها، عناصر معدنی و آنتی‌اکسیدان‌های ضروری بوده و به صورت یک میوه تازه‌خوری یا فرآوری شده استفاده می‌شود. این محصول فرازگرا بوده و دارای عمر پس از برداشت پایین و حساسیت بالا نسبت به آسیب‌های فیزیکی، از دست دادن آب، صدمه سرمازدگی، بیماری‌ها و آفات می‌باشد.حفظ کیفیت میوه پاپایا به مدیریت باغ، شیو...

متن کامل

مهار زیستی بیماری‌های پس از برداشت مرکبات

رمضانی ا. و مهدیان ص. ع. 1394. مهار زیستی بیماری‌های پس از برداشت مرکبات. دانش بیماری‌شناسی گیاهی 5(1): 25-14. پوسیدگی پس از برداشت میوه مرکبات مهم‌ترین عامل کاهش عمر این محصولات و از بیماری‌های مهم اقتصادی آن­ها در نواحی تولید مرکبات دنیا است. قارچ‌های بیمارگر، کپک‌های سبز و آبی به اسامی Penicillium digitatum و Penicillium italicum هستند، که معمولا با استفاده از قارچ‌کش‌های شیمیایی مدیریت می‌...

متن کامل

تأثیر کاربرد پس از برداشت اسید سالیسیلیک و ژل آلوئه‏ ورا بر عمر پس از برداشت و ویژگی آنتی‏ اکسیدانی انگور قزل‌ازوم

امروزه، به دلیل تأثیرات زیانبار مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست، استفاده از این مواد با محدودیت‌هایی روبه‌روست. از‌این‌رو، یافتن مواد سالم برای استفاده در فناوری پس از برداشت میوه‏ها و سبزی‌ها ضروری است. در این پژوهش، تأثیر غلظت‏های مختلف اسید سالیسیلیک (0، 1، 2 میلی‏مولار) به همراه ژل آلوئه‏ورا در غلظت‏های 0، 25 درصد و 33 درصد بر عمر پس از برداشت میوۀ انگور رقم قزل‏ازوم در دمای 5/0±0در...

متن کامل

تأثیر پوشش‌های مختلف پس از برداشت بر میزان رنگ و آنتوسیانین انار ملس ساوه در دورة انبارداری سرد

رنگ پوست و بذر پوشینة (آریل) انار (بخش خوراکی) از شاخص‌هایی است که کیفیت میوه و انتخاب مصرف‌کننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این پژوهش تأثیر سه نوع پوشش (کیتوزان 1 و 2 درصد، واکس ژداسول و واکس بریتکس) بر شاخص‌های رنگ آریل و آنتوسیانین‌های موجود در آب انار رقم ملس ساوه در دورة 120 روز انبارداری در دمای 5/4 درجۀ سلسیوس بررسی شد. شاخص‌های یادشده پیش از تیمار، در 40، 80 و 120 روز پس از آغاز انبار...

متن کامل

تأثیر تیمار هیدروژن پراکسید در بهبود کیفیت پس از برداشت گل شاخه‌بریدۀ آلسترومریا

در این بررسی آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار برای بررسی تأثیر غلظت‌های مختلف هیدروژن پراکسید (600،400،200 میکرومولار) بر عمر گلجایی (vase life) و بهبود کیفیت پس از برداشت گل شاخه‌بریدۀ آلسترومریا انجام شد. همۀ غلظت‌های به‌کاررفتۀ هیدروژن پراکسید (H2O2) عمر گلجایی را افزایش داد که بیشترین عمر گلجایی در تیمار هیدروژن پراکسید 600 میکرومولار مشاهده شد که هفت روز بیشتر از گل‌های شاهد بود...

متن کامل

اثر تیمارهای پس از برداشت بر عمر قفسه ای و انباری میوه انبه برداشت شده در مراحل مختلف رسیدن

در دو آزمایش جداگانه اثرات مختلف مراحل رسیدن (سبز رسیده، تا 20% تغییر رنگ و تا 40% تغییر رنگ)، تیمارهای آب سرد (5 درجه سانتی گراد برای 5 دقیقه و 10 درجه سانتی گراد برای 15 دقیقه)، تیمارهای آب گرم (50 درجه سانتی گراد برای 15 دقیقه و 55 درجه سانتی گراد برای 5 دقیقه)، دمای انبار (10 و 14 درجه سانتی گراد) و دوره نگهداری (صفر، 5، 10 و 15، 20 و 25 روز) بر عمر قفسه ای و انبارمانی میوه انبه رقم لانگرا ...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک

جلد ۱۴، شماره ۲، صفحات ۵۸-۶۳

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023